"Jedyna forma ciągłości w przestrzeni" Umberto Boccioni

"Jedyna forma ciągłości w przestrzeni" Umberto Boccioniego, rzeźba powstała w 1913 roku. Boccioni był czołowym przedstawicielem włoskiego futuryzmu, współautorem kilku manifestów, m.in. "Manifestu malarzy futurystów", "Malarstwo futurystyczne. Manifest techniczny" (oba 1910), który formułuje koncepcję "dynamizmu plastycznego" będącą artystycznym odpryskiem filozoficznych koncepcji Henri Bergsona - Boccioni twierdził, iż w malarstwie (rzeźbie) należy przedstawiać nową formę (człowiek plus otoczenie), która jest relacją między przemieszczaniem się przedmiotu z jednego punktu do drugiego, a powszechną regułą zakładającą, że materia jest w ciągłym ruchu. Ta filozoficzna nadbudowa pozwalała realizować futurystom (nie tylko Boccioniemu) konstrukcje pełne dynamizmu. W 1912 artysta samodzielnie proklamuje "Manifest rzeźby futurystycznej", którego najistotniejszym założeniem jest rezygnacja z tradycyjnych materiałów: marmuru, brązu na rzecz betonu, szkła, tkaniny, światła elektrycznego.