AUTOR: Paweł Chmielewski

TŁUMACZENIE: Emmanuella Robak

ILUSTRACJA OKŁADKOWA: Tomasz Łukaszczyk

STRON: 168

OKŁADKA: karton, kolor

ILUSTRACJE: 106, czarno-białe

FORMAT: 210x275

PAPIER: EccoBook

ISBN: 978-83-952508-8-0

WYDAWCA: Stowarzyszenie Twórcze "Zenit”

WSPARCIE REALIZACJI PROJEKTU: RAJApack, Urząd Miasta Kielce

PATRONAT: Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie

PATRONAT MEDIALNY: Magazyn Kulturalny „Projektor”, „Zeszyty Komiksowe”, Sztukater.pl

CENA: 50 PLN (+ 20 PLN koszt ewentualnej wysyłki)

(cena zawiera koszt przesyłki na terenie Polski - paczkomaty In Post lub kurierem Poczty Polskiej - w kartonowym, bezpiecznym opakowaniu)

In Europe - the cost of the book (including shipping by Polish Post Office) - is 15 euros

Shipping only after payment to the account

Wysyłka TYLKO po uprzedniej wpłacie na konto:       

49 2030 0045 1110 0000 0248 9310

„Kolacja u Jedynaczka. Franciszek Kostrzewski – pionier polskiego komiksu prasowego/  Dinner at Jedynaczek’s. Franciszek Kostrzewski – a pioneer of polish press comics”.

To pierwsza w naszym kraju, koncentrująca się wyłącznie na komiksie, monografia twórcy polskich „opowieści z dymkiem” na łamach czasopism. Od debiutu Franciszka Kostrzewskiego w 1859 r. „Historyą Jedynaczka w 32 obrazkach” na łamach „Tygodnika Illustrowanego” zaczynamy mówić o polskich narracjach komiksowych w rozumieniu prasowym, a sam gatunek historyjek obrazkowych (chociaż znany i tworzony już od wielu lat), zyskuje w Polsce całkiem nowy wymiar i charakter.  | This is the first in our country, focusing solely on comics, monograph on the pages of magazines by the creator of Polish "stories with a bubble". From the debut of Franciszek Kostrzewski in 1859 with "The Story of Jedynaczek in 32 pictures" in the pages of "Tygodnik Illustrowany" we begin to talk about Polish comic book narratives in the sense of the press, and the genre of picture stories (although known and created for many years) is gaining in Poland a whole new dimension and character. 

W tej monografii artysta to Kostrzewski-komiksiarz, nie zaś dość dobrze znany i opisany malarz krajobrazów, scen rodzajowych oraz rysownik warszawskich ulic.
Twórca „Jedynaczka...” i 100 tysięcy innych rysunków ukazany zostaje nie tylko, jako artysta przez ponad 50 lat decydujący o kształcie polskiego komiksu oraz ilustracji prasowej (jako autor, którego naśladowano i któremu starano się sprzeciwić), ale również na tle epoki, rozwoju czasopism obrazkowych nad Wisłą, postaci redaktorów, wydawców, publicystów i innych rysowników. | In this monograph, the artist is Kostrzewski-comic book artist, not a well-known and described painter of landscapes, genre scenes and a graphic artist of Warsaw streets.
The creator of "Jedynaczka ..." and 100,000 other drawings is shown not only as an artist for over 50 years deciding on the shape of Polish comics and press illustrations (as an author who was imitated and tried to oppose), but also against the background of the era, the development of picture magazines on the Vistula River, the figures of editors, publishers, publicists and other cartoonists.

Autor: Paweł Chmielewski, absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, redaktor naczelny magazynu kulturalnego „Projektor”. Publikował m.in. w „Zeszytach Komiksowych”, „Studiach Sienkiewiczowskich”, „Biurze Literackim”, "Komiks i my", “Ha!art”, „Nowym Napisie”, „Biuletynie Rzeźby”. Autor książek teoretycznoliterackich: „Słowacki w supermarkecie”, „Słowacki w supermarkecie 2.0”, „Słowacki w McDonaldzie”, trzytomowej historii świętokrzyskiego komiksu „Nie tylko Yorgi”, monografii: „Rozmaite gatunki szarańczy. Cykle ilustracyjne i formy komiksowe w polskiej prasie XIX wieku”, „Na dworze Goździkowego Króla. Polskie formy komiksowe w kontekście europejskim od XV wieku do roku 1914” oraz współautor publikacji zbiorowych (m.in. „1000 filmów, które tworzą historię kina”). Scenarzysta kilkunastu komiksów (m.in. „12 prac Delty 800”, „Delta 800: misja”, „Paderewski w Białym Domu”, „Przygody Władka”), redaktor antologii. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Należy do Rady Programowej Muzeum Komiksu w Krakowie, organizuje Festiwal Komiksu i Narracji Obraz[k]owych – Kieleckie Prezentacje Komiksowe. Ostatnio opublikował dramat „Obywatel Szrajbman” z ilustracjami Jerzego Ozgi.

Wybrane fragmenty:

Jeszcze wciąż słychać nieomal cynamonowe dźwięki, wzbijającego się w niebo, aż po dachy kamienic na Chłodnej i Lesznie, wibrujące nuty zaśpiewu kantora z wielkiej synagogi na placu Tłomackiem. W nieodłącznym cylindrze na głowie i palcie z bobrowym kołnierzem, pan radca sąsiaduje z wychudłym tragarzem, który przy odrobinie szczęścia ugotuje jutro zupę ze śledziowych łebków kupionych na Nalewkach. W całym mieście unosi się wszechobecny zapach błota, mydlin, gotowanych kartofli z kapustą, walczących z estrem lawendowego olejku wypływającym zza witryn ekskluzywnych magazynów mody, odorkiem piwa z podrzędnych trakierni, sprowadzanych z Berlina oraz Wiednia kolońskich wód i nie zawsze oryginalnych paryskich perfum. Ta woń miasta jak zawsze uderza w nozdrza i pozostaje w pamięci cudzoziemców. Tylko jeden artysta jest w stanie oddać w swych czarno-białych rysunkach tę kakofonię warszawskich zapachów, zmieszaną z dziesiątkami odmian szarości, burego brązu i żółcieni. To Franciszek Kostrzewski.

W 1865 r. w dość poważnym – czasem tylko rozświetlanym żartobliwym promyczkiem – tonie, dawna spółka autorska Kunicki (tekst) & Kostrzewski (rysunki), podejmuje bardzo niewygodny dla władz stolicy problem – oto metropolia dusząca się z braku mieszkań, oszustw najemców, pełna sprytnych pośredników, gdzie panują bajońskie ceny za odstępne i legiony przyjeżdżających za pracą, którzy gnieżdżą się w brudnych suterenach. To „Wędrówka po ulicach Warszawy za najmem mieszkania”. (...) Rysunki i komiksy Kostrzewskiego dla współczesnych artyście pełniły rolę kronikarską, satyryczną, były rodzajem tego lustra przechadzającego się po gościńcu, w którym mieszkańcy Warszawy i okolicznych miejscowości, ziemianie guberni kieleckiej i podlaskiej – gdzie często bywał – mogli się przejrzeć. Dla badaczy obyczajów II poł. XIX w. są również doskonałym zwierciadłem, ale epoki, ukazującym poglądy, problemy, plotki, idee i fobie – to wszystko, co składa się na socjologiczny obraz społeczeństwa. Taką ilustracją – jak by się z pozoru wydawało - zbiorowej histerii i miejskiej legendy jest „Gorączka antitrychinowa” („Przegląd Ilustrowany”, nr 341, 1866) w dwunastu rycinach. Na kolejnych rysunkach widzimy dręczonego koszmarami sennymi po zjedzeniu wieprzowiny mieszczucha, rozmowy panów w kawiarni na temat „trychniny”, zatroskanych rodziców badających pod mikroskopem kawałek kiełbasy, wreszcie przekazywaną pokątnie plotkę o wytępieniu trychiny za pomocą... strychniny. Wszystko kończy – typowa dla Kostrzewskiego przewrotna pointa – szalony taniec kilkunastu świnek, uradowanych długim życiem.